Mathilde

Het leeg nest syn-droom

is een nachtmerrie voor de

moegebroedde eend

Ze heeft zeventien eitjes gelegd en een maand lang warmgehouden, gekeerd, gelucht. In het begin van april waren daar nog echt heel koude nachten bij.
Broeden is zwaar werken, al je lichaamswarmte afstaan aan zeventien ijskoude eieren. Je krijgt er in eerste instantie niets voor terug en Mathilde nu achteraf gezien: nooit iets voor terug. Ze heeft uiteindelijk bij dag 'min drie' de eieren verlaten. "Drie dagen overtijd, ze komen niet meer," moet ze gedacht hebben. Ze liep wat uitgeput en verloren rond. Haar broedzak met een vreemde plooi in. Ze waggelde nu echt en misschien denk je dat dat normaal is voor een eend maar Mathilde is een loopeend en loopeenden hebben net geen waggel in hun gang. Ze lopen fier rechtop. Ik heb haar extra krachtvoer gegeven en zie... twee dagen later legt Mathilde haar eerste ei weer. Maar ze legt bewust geen nest, plompverloren ligt het ei midden op het pad, alsof ze niet weet dat je kan leggen in stro of hooi in één van de eendehuisjes. En ik zag toen Filip haar in de nek beet dat ze zich loswurmde en uit de voeten maakte in plaats van zich onderdanig onder hem te vleien. 
Sorry Filip, ze moet eventjes bekomen, vrees ik.
Arme Mathilde...