Plannen

Metamorfose

van oorspronkelijk plan,dat

veroorzaakt de tuin

Vanmorgen opgestaan met het idee alleen maar binnen te werken. Het 'huishouden doen' zoals dat heet.

Vol goede voornemens begonnen. Babylief deed allerlei dingen waardoor ze wel drie keer in bad moest op één ochtend, ik bespaar je de onsmakelijk details. En zo zat ik met heel veel water dat ik ofwel kon laten weglopen rioolsgewijs of ... de tuin in kon sluizen... Want ook al regende het gisteren, vandaag blijft het alweer droog en onder de reuzespar is het ondanks de regen redelijk droog gebleven. We gebruiken alleen maar ecologische zeep, dus waarom niet? Tijdens Babyliefs dutje begon ik het bad te legen met emmers en met de kruiwagen de tuin rond te dragen. Ik weet niet of u al eens met een kruiwagen boordevol emmers boordevol water op een weidegrond boordevol molshopen hebt rondgereden, maar ik kan u verzekeren dat het ten eerste niet aan te raden is en ten tweede je er niet droog onder blijft.

Nu denk je misschien, oké beetje water rondbrengen in de tuin, jezelf afdrogen en verder met het huishouden... Mis, ik heb iets raars wanneer ik in de tuin ben. Meestal loop ik de veertig meter naar de achterkant van de tuin in een kwart minuutje, maar terugkeren... (het ligt niet bergop ofzo) kost me gemiddeld een uur. Altijd is er wel een plant die wat scheefzakt en bijgebonden moet worden, de composthoop die moet aangeharkt worden, een plant die ergens groeit waar hij beter niet zou groeien en die ik eerst in veiligheid wil brengen, onkruid die planten overwoekert, een verloren gelegd ei, een afgevallen tak, een ontsnapt konijn... etc... etc...

Ik las in een buiten-boekje dat je gemiddeld op een uur per dag moet rekenen om in de tuin te werken wil je jezelf een tuinier noemen en een tuin en moestuin hebben in plaats van een gazonnetje omzoomd met wat bodembedekkers. Ik begrijp niet dat ik nu nog niet de mooiste tuin van België heb want ik heb de hele winter door gemiddeld een uur per dag in de tuin gewerkt (gemiddelde vooral behaald door de verzorging van de neerhofdiertjes) en zit nu sinds het weer lekker en de lente er is gemiddeld acht uur per dag in de tuin. Kortweg van bij het opstaan tot het slapengaan.

Maar wat niet is, -die mooiste tuin- kan nog komen natuurlijk en het wordt mooier, elke dag. Het was een sterk verwaarloosde tuin en beetje bij beetje wordt het ... euh... tja wat eigenlijk?

Een biologisch-ecologisch-klimaatvriendelijk-ayurvedisch-landelijk-wilde-familie-en-diervriendelijke bloemen-groenten-fruit-tuin of zoiets?

Recht uit de hemel...

regen rijgt ruwe
diamanten aan elkaar
op ragfijne draad

Regen!

Recht uit de hemel
valt langverwachte regen
op de droge tuin

E*i*n*d*ë*l*i*j*k...

Ik had zin om in mijn blootje de tuin in te dansen en te zingen en dansen voor de weergoden. Na weken valt er eindelijk weer hemelwater op het gras, de bomen, de tomaten, de sla, de dille, de peterselie, de radijsjes, de goudbloemen, de rododendrons, de afrikaantjes, de dahlia's, de zonnebloemen...
De hele tuin slaakt een zucht van verlichting. Ik hoor het tot binnen. Hier ook worden zuchten geslaakt... eindelijk zal het weer eens lukken om wat huishoudelijk werk aan de kant te krijgen. Nu het tuinieren moet wijken door de regen... Er wacht was en plooi en strijk en rommelige kamers en papier en karton dat gesorteerd moet worden, rommeldozen die moeten geleegd worden, mugge-horren die moeten in elkaar gezet worden, een diepvries die moet ontdooid worden en verstelwerk, administratie en reparaties.

Maar nu het toch regent... is het niet het ideale moment om die reuzevaren die zich ontrolt in mijn moestuin nu eindelijk naar het bosje te verplanten? En is dit niet het ideale moment om de vijverrand af te werken en de tagetes die nog in losse potjes staan te verplanten?

Eindresultaat, de tuin ligt er alweer een stukje beter bij. Ik heb genoten van een weldadig stortbad met klei-behandeling (simultaan met sportieve inspanningen erbovenop) en de hoop was is nog een beetje hoger geworden.

Tuinieren is zo verslavend...

Allium Ursinum (daslook of berenlook)

Berenlook of de

Allium ursinum rukt

op in de voortuin 

"Eet prei in maart en daslook in mei,
dan is men het hele jaar doktervrij."


Blijkt dat mijn hele voortuin vol staat met deze beschermde 'zeldzame' plant. De Allium Ursinum, ook de Daslook, Berenlook, wilde look of wilde ui.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Daslook

Het ruikt hier heerlijk gekruid look-ui-achtig. Net alsof iemand staat te koken. Leutig thuiskomen. Ook al weet ik dat het een illusie is dat iemand zou staan koken in mijn keuken. Toch geeft het een welkom gevoel.

Naar het schijnt aten beren zich rond aan deze plant na hun winterslaap. Vandaar de Ursinum in de naam.
Ik las verder dat het een beschermde plant is en dat hij niet mag uitgegraven worden, ik hoop dan toch dat dat niet op mijn tuin slaat want ik heb er meteen een heel pak verplant naar mijn moestuin achterin de tuin en een ander in een pot voor de vriendelijke mevrouw die me vertelde wat deze hemelse plant in de voortuin was en wat je er mee kan doen.

Bedankt lieve Martine!


nog een receptje:
daslookpesto: Ingrediënten:
120 gr daslook - 5 tenen knoflook - 100 gr geroosterde pijnboompitten - 12 el parmezaanse kaas - zout - gemalen peper - olijfolie.

Bereidingswijze:
De ingrediënten (behalve olijfolie), pureren. Beetje bij beetje de olijfolie toevoegen en goed mengen.

Jammergenoeg bloeien de bloemen al en kan ik de blaadjes niet meer oogsten zoals je kan lezen op

http://ecolonie.org/eco/nl/meewerken/projecten_en_ideen/plant_van_de_maand_daslook_-.php

daar staat in het rood een zeer onheilspellend zinnetje:

Let op: pluk de bladeren voor de bloei, na de bloei zijn ze giftig.

Ik kan het moeilijk geloven. Iemand op de hoogte hiervan?

Mathilde

Het leeg nest syn-droom

is een nachtmerrie voor de

moegebroedde eend

Ze heeft zeventien eitjes gelegd en een maand lang warmgehouden, gekeerd, gelucht. In het begin van april waren daar nog echt heel koude nachten bij.
Broeden is zwaar werken, al je lichaamswarmte afstaan aan zeventien ijskoude eieren. Je krijgt er in eerste instantie niets voor terug en Mathilde nu achteraf gezien: nooit iets voor terug. Ze heeft uiteindelijk bij dag 'min drie' de eieren verlaten. "Drie dagen overtijd, ze komen niet meer," moet ze gedacht hebben. Ze liep wat uitgeput en verloren rond. Haar broedzak met een vreemde plooi in. Ze waggelde nu echt en misschien denk je dat dat normaal is voor een eend maar Mathilde is een loopeend en loopeenden hebben net geen waggel in hun gang. Ze lopen fier rechtop. Ik heb haar extra krachtvoer gegeven en zie... twee dagen later legt Mathilde haar eerste ei weer. Maar ze legt bewust geen nest, plompverloren ligt het ei midden op het pad, alsof ze niet weet dat je kan leggen in stro of hooi in één van de eendehuisjes. En ik zag toen Filip haar in de nek beet dat ze zich loswurmde en uit de voeten maakte in plaats van zich onderdanig onder hem te vleien. 
Sorry Filip, ze moet eventjes bekomen, vrees ik.
Arme Mathilde...

Sprookjes

Op poppenpootjes

trippelt de kleine cavia

in haar bontjasje.

(Madelief Fazantje en baby Efteling)

Eventjes ertussenuit voor twee dagjes Efteling.
Ik ben een groot liefhebber van de Efteling en van Anton Pieck en van de boze wolf van de zeven geitjes maar ik had last van Tuinierstress. De eend op een nest, de cavia zwanger, jonge sla en perkplantjes in de grond en geen regen in zicht...
Na bakken water (en voeding) voor de konijnen, cavia's, kippen, eendjes en planten gegeven te hebben zijn we min of meer gerust vertrokken. De volgende nacht was het al te donker om een kijkje te gaan nemen en de dag daarna zag ik dat het hier ook een beetje sprookjesland was: de sla gegroeid als kool, alle perkplantjes goed aangeslagen en de cavia's hadden er een kleintje bij: Efteling.

Kerselarenrijmelarij

Kersenboomhaiku

dichter bij Japan lukt me

deze lente niet.

Bloeiende kersenbomen en Japan. Voor mij is dat bijna synoniem. Ook al studeerde ik in Japan in het seizoen dat de kersenboom niet bloeide, toch is en blijft de bloei van die boom naast het collectieve ook mijn individuele symbool voor Japan. Alle poëzie, plastische kunstuitingen, rituelen waarover ik geleerd heb terwijl ik er was beroemen de bloesems.

En ook al is het al meer dan tien jaar geleden dat ik in Japan was en ook al geraak ik er wellicht nooit meer, ik heb nu toch een stukje Japan in mijn tuin.