Meestal wanneer er eigenlijk wat hetere ijzers te smeden vallen, krijg ik zin om zoals de spreekwoordelijke schoenlapper niet bij mijn leest te blijven. Niet dat ik werkelijk een bepaalde leest heb, ik ben meer de mens van twaalf stielen, dertien ongelukken gezien ik zo'n rusteloze natuur ben die alles wil proberen. Maar het schuim blijft bovendrijven en mijn passies schilderen en schrijven komen wel weer telkens boven maar nooit in zo'n intens langdurende sessies dat ik mezelf werkelijk kan perfectioneren zoals zou moeten.
Ditmaal werd het zilversmeden. Schitterend vak. Een ring was de doelstelling. Hoewel ik onvoorstelbaar veel bewondering heb voor het goddelijke filegraanzilverwerk zoals het in Malta wordt gemaakt, ben ik aardser, lomper zeg maar. Ik werkte met twee spelden als werktuigen maar maakte toch een redelijk robuust juweel. Het is een combinatie van al mijn liefdes, of toch een groot deel ervan: lezen, boeken, schrijven, antiquariaat, tuinieren, zonnebloemen.
Onvoorstelbaar mooie ervaring wanneer het zilver witgrijs uit het vuur komt en dan langzaamaan door het polieren zilver begint te glanzen.
En alweer eens bedenk ik dat ik weer jong wil zijn en op de drempel van de universiteit staan, zoals ik me vandaag voel: ik zou me keren en een opleiding zilversmid volgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten