KUNST

Ik heb een nieuw tekenblok waarop dochtertje van bijna twee op elke pagina een paar kunstige vegen heeft geschilderd met een dikke verfborstel. Men zou het spijtig kunnen vinden, zonde van dat aangename papier etc... Maar ik wil de creativiteit van de kinderen niet prematuur beknotten. Kijven en straffen omdat iemand de lust tot schilderen niet kon bedwingen lijkt me wat barbaars. Dus van de nood een deugd gemaakt. Marit heeft nu voor een heel stel achtergronden gezorgd waarop ik ook iets kwijt kan. Mijn mening bijvoorbeeld.
;-)

Geïnspireerd door één van mijn favoriete filmpjes die ik hier al eens gepost heb.


http://www.youtube.com/watch?v=qpunQZ4cUyI&feature=player_embedded

Rondleiding: de keuken

{Voor de 'echte' keuken, kijk naar hier. Hieronder zie je niet-traditionele keukenbeelden.}

Omdat ik de kinderen graag rond me heb terwijl ik kook,
omdat ik het tafelblad vrij wil hebben vlak voor het eten,
omdat zij graag tekenen,
omdat de jongste toch altijd op de muren wil tekenen,
omdat we meer muren dan papier hebben,
omdat bordverf nu toch in alle kleuren kan gemaakt worden...

Ziehier mijn bordverf-keuken:

Driekoningen!

Dromerijen...

Tattoo-ontwerp

En omdat ik het zo grappig vind, elke dag opnieuw, elke uur eigenlijk:

"Wij vrouwen worden als elfjes geboren.
Wanneer iemand onze vleugels afbreekt,
vliegen wij gewoon verder,
op een bezem."

Soms dient de muur als aftelkalender: (Nog 4 dagen en we beginnen aan LITIMA, de cabane!)

Noot: nu is er ook een kleine keuken in de grote keuken, om dezelfde twee redenen als helemaal hierboven. Kijk hier.

Extremadura

Om te aarden, maar dan echt. 

Om samen te zijn in gezinsverband. 

Om tijd te hebben. 

Om te weten hoe verbonden je bent met de natuur. 

Om mooi weer te hebben. 

Om te genieten van zeeën van tijd om je creativiteit te ontplooien.

Stormweer

Wat een weertje.

De eenden vliegen door de tuin zonder hun vleugels te gebruiken. Maar ook de tuinmeubels blijkbaar wanneer ik ze zo verstrooid op het grasplein zie liggen. Geen nut om ze te gaan oprapen want de wind gaat de eerste uren nog niet liggen. De brandweer staat op de wegel elektrische draden weer vast te maken die losgekomen zijn. En heel vreemd in deze Kersttijd maar het dondert en bliksemt als op het einde van een hete zomerdag.

Wij blijven binnen vandaag.

En we plannen, bakken pannenkoeken op de kachel, breien (rondbreien en gewoon, en een soort 'vingerbreien' voor eenjarigen), borduren nog meer kussens voor in het arme-mensen-zeteltje (kleurt mooi bij de quilt die ik meebracht van bij de Amish), lezen in de kussenhoek, breien, drinken thee met iets lekkers bij en bakken dan nog eens worstjes in tomatensaus op die heerlijke kachel van ons. 

 

Al bij al is zo'n stormweertje zo erg nog niet...