Warme, zachte en wollige feestdagen

Vandaag scheen de zon niet. 's Morgens was het nog droog dus besloten we een beetje in de tuin te werken. Toen de eerste druppels vielen, beloofde het dat soort regennamiddag te worden waarop men wacht om kerstversiering boven te halen. Desbetreffende versiering bij ons reikte nog steeds niet verder dan de beschilderde ramen zoals je op de vorige post kon zien dus de invulling in huis drong zich wat op met het grijze weer als achtergrond.
Nood aan warme wolligheid. Dit is meteen ook het thema geworden: warme wol, gevilt en gehaakt. Maar ere wie ere toekomt, het sprookjesachtige karakter van onze kerst- of joelversiering is vooral te danken aan de school van mijn kinderen: De Perreparel. Die school ligt ons op meer dan één manier nauw aan het hart. Ik moet hier verder geen reclame maken want de foto's hieronder spreken voor zich. De voorbije vrijdag was het de Warme Winterrevue op school. We kochten daar deze mooie, zelfgemaakte decoraties van natuurlijke materialen, vilt, wol, takken en sparappels. We hadden zelf ook nog wat spulletjes gemaakt de afgelopen weken en toen de avond viel, was de sfeer er helemaal.

Cellomuziek, kaarsen en warme chocolademelk bij die stemmig tikkende regen tegen de ramen en het lezen in een boek bij de bibliotheeklamp. Geflankeerd door twee boselfjes en een Noors aandoende Nisse.
De langste nacht is voorbij en ik heb nu al weer heimwee naar de herfst en die niet te evenaren donkere zes weken.

Ondertussen koester ik nog wat die van weemoed en melancholie verzwaarde dagen die zich schuilen in die veilige duisternis die we zo toverachtig verlichten en versieren.
Geniet lieve mensen x x x