"Het duurt erg lang voordat men jong wordt," zei
Pablo Picasso en ook {en misschien nog mooier}:
"Elk kind is een artiest, het grote probleem
is er een te blijven wanneer je opgroeit".
De post, de echte ouderwetse tastbare post, beleeft volgens mij deze maand gouden tijden. De collectie ontvangen kerst- en nieuwjaarskaartjes zorgt voor lange, kleurige slingers voor de tuinramen. Misschien wel de hartelijkste versiering van allemaal. Al die goede wensen en sommige zelfs handgemaakt.
Ik geniet van elke stap in dit proces, de kaartjes/brieven/pakjes uit de brievenbus halen, openen, de wensen lezen en herlezen, belevenissen van vrienden en familie van het voorbije jaar en compilaties van foto's bekijken. Bloemenzaad krijgen (elk jaar weer, dank je!) en er een plekje voor inplannen in de tuin of een 'dit-moet-je-lezen'-boek inplannen in de komende avonden. En dan op al die post evenwaardige 'antwoorden' sturen vergezeld van een zelfgemaakte kaartje. Onze wens dit jaar is simpel en collectief bedacht aan de ontbijttafel en voornamelijk geïnspireerd door de jongste haar spetterkunst aan de voorzijde:
We wensen jullie een spitter-spetter-spatter creatief, gezond en lief 2014.
Hierbij de eerste zestien motiefjes van onze unieke nieuwjaarskaarten,
maar de productie is nog steeds aan de gang...
Ik wens jullie allemaal veel postplezier toe en stop hier met schrijven omdat ik het nu verder zal doen op papier, postpapier meer bepaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten