Je weet dat je verliefd bent, wanneer afscheid nemen het moeilijkste is…
Adieu mijn liefste, je hebt zoveel gedeeld met me.
Bedankt voor de 132.006 kilometers. Bedankt voor twaalf jaar trouwe dienst. Bedankt voor het gezelschap.
Je was mijn eerste eigen autootje. Mijn soepkar. Mijn helper bij kringloopvondsten en verhuizingen, het enigste middel om al mijn kinderen samen te vervoeren.
Alle schooldagen van mijn kinderen hebben we samen gereden, alle dagen naar mijn werk, kraamvisites, verjaardagsfeestjes, volgeladen tijdens schoolreisjes, lezingen over heel Vlaanderen, vele, vele, vele ritjes naar de zee.
De ramen achteraan vol vette vingertjes en neusjes, het bewijs dat je mijn kinderen overal heen brengt.
We maakten een spin op de E40 de dag dat de Ronde van Vlaanderen gereden werd op één april, je kuste de betonblokken van de middenberm met het zwarte rubber van de bumper maar niemand geraakte gewond. Twee sterren in de voorruit door zwaar vrachtverkeer. Op de parking van een warenhuis reed iemand een winkelkarretje in je zijdeur maar vergat een sorry-briefje achter te laten.
Maar toch kreeg je bewonderende uitroepen - van vooral kinderen. De Zonnebloemenmobiel bracht vreugde aan in vele uitzichtloze files en op schoolpleinen.
Zoveel herinneringen,zoveel uren,zoveel rommel vervoerd,zoveel lifters ook, waaronder die ene die per ongeluk mijn tas meenam.
Eén snelheidsovertreding: 55 waar je 50 mocht – mijn fout - op weg naar het ziekenhuis met Linus. Je was groen maar toen de glans verdwenen was, heb ik je versierd met zonnebloemen en vlinders. Elke keuring vroegen ze me tweemaal naar je leeftijd en keken ze kritisch je papieren na want je zag er langer dan je leeftijdsgenoten jong uit. 'Goe gesoigneerd' noemden ze je. Toch stond je nooit in een garage en waste ik je misschien niet vaak genoeg. Maar zelfs onder dikke pakken sneeuw, startte je.
Je liet me nooit in de steek, mijn trouwe karretje, en ik jou nu wel.
Het spijt me,
Adieu mijn liefste, ik vergeet je nooit.
Schoon geschreven Jennifer! Een liefdesbrief aan een... auto.
BeantwoordenVerwijderenAls je dergelijke brieven ook aan je ventje stuurt is het een dikke gelukzak ;-)
Oh mijn God, ik krijg er zowaar tranen van in mijn ogen! En zo herkenbaar met ons groen karreke. ;-)
BeantwoordenVerwijderen:)
BeantwoordenVerwijderen