Zeg het met bloemen

Bloemen uit de tuin

stukjes zon op een steeltje

 lente in een vaas

Ik denk niet dat iemand twijfelt aan mijn liefde voor bloemen.
Zelf was ik me daar eerst onbewust van.
Iemand wees me erop.
En dan nog iemand
en nog iemand
en nog iemand...
Ik draag bloemenjurken, bloemenjasjes, bloementuinlaarzen en bloemenparaplu, ik slaap in bloemenbeddegoed, eet uit een bloemenservies... Draag juwelen met bloemen, schrijf over bloemen...
Omdat het zo natuurlijk kwam en geen pose of attitude was die ik me aangemeten had, was ik me er niet bewust van.
Nu hou ik van een tuin die barst van uitzinnige vreugde, bloemen in alle kleuren en vormen en geen gedoe over wat bij wat past. 't Is de natuur. Het zoekt zelf wel zijn weg. Op die manier leg ik mijn tuin aan, mijn enige inbreng is verliefdheid. Ik plant, zaai, zet meestal dingen waar ik verliefd op ben en als dat nu net tagetes, dahlias, zonnebloemen en calendula's zijn, dan helpt geen goedbedoelde kritiek of modebewust advies. Ik zaai, poot, plant eerste bloeiers en laatste bloeiers om zolang mogelijk bloemen te hebben in de tuin. Ik plant/zaai/poot altijd hele bossen snijbloemen en toch... afknippen doet me altijd een beetje pijn. Maar als er dan zo'n hevige wind als gisteren is en ik zie geknakte narcissen liggen dan ben ik blij een bosje binnen te kunnen zetten.
Het brengt een beetje zon in huis.