Twee dagen geleden zat Mathilde al eens op haar eitjes maar ze maakte nog lange wandelingen tussendoor en nam graag een uitgebreid bad enzo. Hennetje Josphine loste af met haar omdat ze zo graag mama wil zijn. Hormonen... daar kan je niets aan veranderen. Maar we hadden niet op Filip gerekend die de stier bij de horens pakte of beter gezegd: de eend bij haar broedzak. Je hoorde hem zeggen: "Vrouw, zet je zelf op je eieren. Straks komen die eendjes uit en moeten ze leren zwemmen van een kip. Dat wordt mooi."
Hij jaagde Josephine verschillende keren van het nest, iedere keer hardhandiger en kwaakte dat Mathilde erop moest blijven.
Ze is beginnen broeden op achttien eieren. Op een dag vond ik een gebroken, leeggeslurpt ei. (ekster, wezel, bosuil?) Maar nu is ze al acht dagen aan het broeden op de overige zeventien eieren, de wandelingetjes worden korter. Ze zit bijna constant op haar eieren. Ik hoop dat het haar lukt. Zeventien eieren warmhouden is geen eitje. Ze moet ze ook keren op tijd en 's nachts durft het nog eens een paar graden te vriezen. Ik geef haar extra krachtvoer want ook al ziet het er vredig uit en rustig, broeden is een grote inspanning.
Eivol met leven
prenataal warmgehouden
toekomstige eend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten