De twee oudste oogappels hebben het meer voor expressie in hoeden en hemden of leuke jurken. Mijn jongste appel valt minder ver van de boom, zij heeft net als ik een voorkeur voor meubeltjes, hoe kleurrijker, hoe beter. Jaren geleden viel ze - wegens te klein - een beetje uit de boot bij dit liefdesverhaal en niet zo lang geleden betrapte ik haar op het kiezen van een voetbankje (!) toen ze van een vriendin iets in de kringloopwinkel mocht kiezen. Ik besloot haar een eigen meubeltje te maken. Ze besloot het meteen cadeau te doen aan haar oma... want die had ook geen voetenbankje!
Ik kon dus niet anders dan voor mijn moeder ook eentje maken.
Ik kon dus niet anders dan voor mijn moeder ook eentje maken.
Omdat mijn moeder aan zee woont is het thema en de kleurschakering wat gewijzigd. En toen ze allebei af waren besloot Marit dat oma het mooiste mocht hebben, ook al stonden bij allebei de voetbankjes 'haar nummers' MAR(i)T en MAR(go)T erop.
En welke dan wel de mooiste was?
Dat mogen jullie eens raden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten