Het Groot Voornemen: consuminderen.
Het is een lelijk woord en eigenlijk ook een verkeerd woord want het zogenaamde antoniem consumeren slaat niet op meer zoals consuminderen op minder slaat.
De reden dat ik het woord toch gebruik is omdat iedereen het begrijpt.
Het is een beetje ziekelijk hoe onze hebzucht gevoed wordt door reclame-blaadjes en prutswinkels. En nog erger is het dat het je huis zo vol maakt. Vol rommel. Nu ben ik een groot voorstander van rommel, maar het moet rommel zijn die inhoud geeft aan 't leven. Boeken en zelfgemaakte spullen, kunst en soeveniers. Geen voorgevormde decoraties. Maar ik heb het hier niet alleen over de prullen, ook kleren, eten, poetsgerief...
De moestuin wordt groter dan ooit dit jaar en we bakken ons brood zelf.
De flessen die het gootsteenkastje vullen, vervangen we - wanneer ze leeg zijn - door azijn en soda.
Versnaperingen laten we vallen en visite krijgt zelfgemaakt lekkers.
Cadeautjes maken we zoveel mogelijk zelf - indien geapprecieerd door de ontvanger. Het mag wat meer kosten omdat het ook meer waard is, of bij plaatselijke artiesten, wereldwinkels etc.
Recycleren is ook een doelstelling.
Voor algemene zaken gaan we naar de Kringloopwinkel en magazijnwinkels.
Voor kleren kennen we een paar adresjes van authentieke stukken.
Verder proberen we eigenlijk helemaal te leven naar de authenticiteit-gedachte.
Als het maar echt is.
Kan tellen als voornemen, niet?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten