Op een dag, altijd vroeger dan je denkt, komt het moment, het mythische moment, waarop je kind je inhaalt. In het positieve scenario komt dat doordat je kind met jou als springplank een goeie aanloop heeft kunnen nemen. In het meer pessimistische geval is dat omdat jij op je terugweg bent, maar met een achtjarige houden we het op de vorige verklaring.
Gisteren, terwijl ik me in de zomerzon door de eeuwige was-/strijk- en plooiberg ploegde, beschilderde mijn dochter een varkentje. Het is een papier-maché exemplaar voor haar collectie spaarvarkens, een overblijfsel van het avontuur met Rosalie I.
Dat ze het helemaal alleen gedaan heeft, ook het opruimen, is al een mijlpaal maar wat mij vooral verbaasde was het fijne schilderwerk en de afwerking.
Ontroerd stel ik u voor: Rosalie II, geschilderd door mijn dochter:
Talent!
BeantwoordenVerwijderen