Working Class Hero

Je bent hoogstwaarschijnlijk op de hoogte van de vreemde definities van smaken en geuren die wijnkenners gebruiken om wijn te beschrijven.
Maar hoeveel van jullie, tuinier of niet, zijn op de hoogte van volgende beschrijving voor de geur van een Dahlia ofte de Working class hero van de tuinbloemen?
Dahlia's hebben de geur van een mistroostige slecht geneukte boerendochter. (*) Ik laat het volledig aan jullie verbeelding over om bij die geur iets te fantaseren. (vooral het adjectief prikkelt de nieuwsgierigheid.)
Maar hoe die 'ordinaire' bloem die volledig uit de mode is in de moderne tuinen er uitziet daar kan ik wel mee helpen. Ze variëren van grootte tussen een hand en een kinderhoofd. Ze bestaan met een hart en daarrond bloemblaadjes zoals een kind bloemen tekent of in weelderige bolvormige bloemen vol buisblaadjes. Er bestaat een variant die eruitziet als een reuze roze zonnebloem maar meestal is het kenmerk van een bosje Dahlia's dat ze er eruitzien als een explosie van kleuren. Het is vooral dat wat ze 'ordinair' maakt. Niet iedereen wil een bloementuin als in een kinderboek, een working-class-hero-bloem in zijn tuin.

In Engeland doen ze niet mee aan dat soort snobisme en planten ze hele kasteeltuinen vol met deze adembenemende bloemen. Het feit dat ze na de bloei moeten uitgegraven worden om vorstvrij te overwinteren maakt ze ook weinig populair. Maar ik waag me er toch aan.
Kom over een paar maanden eens terug wanneer ze in volle bloei staan. (of klik hier)
Voorlopig zien ze er zo uit:

(tussen de bollen van alle andere zomerbloeiers die nu samen het

aantal bollen op achthonderdzestig brengen in de bloemenborder.)

Dahlia, als het

carnaval in Rio ben

je, in kleur en geur.

Beschrijving Dahlia-geur: Paul Geerts: Een tuin om in te lezen, p46